Temat: Wiosenne pączki-30.03.2020
1. Ćwiczenia gimnastyczne
1. „Bociany”. Dziecko porusza się po pokoju naśladując bociany. Unosi kolana wysoko, klaszcze w dłonie pod kolanami, podskakuje przy tym i krzyczy „kle, kle, kle”. Gdy Rodzic da sygnał, bociany stają nieruchomo na jednej nodze.
2. „Żabki”. Dziecko porusza się po pokoju, naśladując skaczące żabki. Na sygnał Rodzica. skacze wysoko i daleko.
3. „W poszukiwaniu wiosny”. Dziecko porusza się po sali, na sygnał Rodzica., np. biedronka, motylek, bąk naśladuje wymienionego owada – porusza się tak jak on lub wydaje charakterystyczny dla niego odgłos .
2. Praca z kartą pracy 31a – nazywanie przedmiotów na obrazkach, tworzenie par obrazków o takich samych nazwach, rysowanie kwiatu po śladzie oburącz. ołówek
Praca z kartą pracy 31b – odczytywanie zdań, zapisywanie działań.
Temat: Witamy powracające ptaki- 31.03.2020
- Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania, prosząc: zwróćcie uwagę na to, jakie ptaki przyleciały na wesele szpaków i co mówiły o sobie nawzajem.
Szpacze wesele i ptasie trele
Stanisław Kraszewski
Ej, piękne to było wesele! Kiedy szpak Szpakowski żenił się z piękną szpaczanką zza rzeki, cały las huczał od plotek. Sroka przygadywała, że szpaczanka ma krzywe piórka w ogonie i jedną nóżkę bardziej. A pan młody dziób złamał w bójce o szpaczankę i teraz krzywo się uśmiecha, ale wiadomo – sroka to stara plotkarka i nikt jej nie uwierzy, dopóki nie zobaczy na własne oczy. Przez te jej plotki Szpakowie nie zaprosili sroki na wesele. Bo i po co? Prezentu państwu młodym nie przyniesie, a jeśli nawet, to kradziony. Bo sroka – nie dość, że plotkarka, to jeszcze złodziejka.
Lista gości była długa i szeroka. Spisana na piasku rzecznym ptasimi pazurkami, zacierana przez wiatr i fale rzeki. A kiedy stary bóbr przeciągnął po piasku pęk gałązek wierzbowych, to już nikt nie wiedział, kto był zaproszony a kto nie. Ale najważniejsze, że jacyś goście przyszli, a raczej przylecieli na skrzydłach.
Wielki zlot gości weselnych rozpoczął się od samego rana, od słowików i skowronków. Wcześnie zawitał gość honorowy i kuzyn Szpakowskiego, szpak Mądrak. Bociany i jaskółki odsypiały długą i męczącą podróż z Afryki.
− Moim słońcem jest księżyc, dniem noc – powiedziała sowa.
Sowa mądra głowa, ale światła nie lubi. Kukułka spóźniła się na wesele, przyleciała zdyszana i wszystkim wmawiała, że szukała miejsca na gniazdo. Czy kto widział kiedyś kukułcze gniazdo?
Kiedy państwo młodzi zaświergotali do siebie radośnie i zaczęli wić wspólne gniazdko, rozpoczęły się ptasie trele.
Pierwszy – szpak, zaczął tak:
− Weselisko miały szpaki, zaprosiły różne ptaki! Oj, tak, tak!
A potem jaskółki:
− Gdy jaskółki się zjawiły, piękną wiosnę wywróżyły! Wit, wit, wit!
Po jaskółkach bociany:
− Przyleciały też bociany, na weselu dalej w tany! Kle, kle, kle!
− Tańczy bocian z bocianową, podskakują sobie zdrowo!
− Nie podskakuj, kiedyś słaby, zbieraj siły swe na żaby!
− Nie na żaby, lecz na dziatki, bo czekają na nie matki!
A gdy kukułka przyleciała spóźniona, ptaki jej przygadywały:
− A kukułka się spóźniała, do gniazd jajka podrzucała!
A na to kukułka:
− Miałabym kukułcze stadko, lecz nie jestem dobrą matką! Ku, ku!
A na to ptaki:
− Ani w gnieździe, ni przy garze, bo najlepiej jest w zegarze!
I znowu kukułka:
− Lepsza matka, gdy przybrana, oj da dana, aż do rana!
I ptaki:
− Dobre chęci, marne skutki, gdy kukułcze są podrzutki!
I kukułka:
− Na wesele się spóźniłam, bo kukułcze gniazdo wiłam!
I ptaki:
− Tyle złego, co dobrego, nie ma gniazda kukułczego!
I kukułka:
− Moje życie to nie bajka, nie ma gniazda, lecz są jajka!
A gdy pojawiła się sowa, ptaki zaśpiewały:
− Przyleciała z dziupli sowa i pod skrzydło głowę chowa!
A na to sowa:
− Oj, tańcować nie jest łatwo, kiedy w oczy razi światło!
A potem ptasi muzykanci podeszli do młodej pary i zaśpiewali:
− Ej, nieraz bywało muzykantów wielu, lecz najwięcej grało na szpaczym weselu!
− Ej, trawy narwały, piórek naznosiły, dla siebie i szpacząt gniazdko będą wiły!
− Szczebiotały szpaki nie tylko od święta, będą miały w gniazdku wesołe szpaczęta!
Ptasie trele i tańce trwały Aż do świtu. A potem było następne wesele i kolejne ptasie gody, aż wszystkie ptaki w lesie uwiły swoje gniazdka. I ja tam byłem, ptasie mleko piłem, o niebieskich migdałach całą noc marzyłem!
Rodzic prowadzi rozmowę dotyczącą treści opowiadania: Jakie ptaki zostały zaproszone na wesele? Jakie ptaki przyleciały? Kogo szpaki nie zaprosiły i dlaczego? Co mówiły o sobie ptaki? Co mówiła o sobie kukułka? Za co ptaki nie lubią kukułek?
- Praca z kartą pracy32a – odczytywanie wyrazów, łączenie ich z obrazkami i schematami literowymi. – ołówek
Praca z kartą pracy32b – zaznaczanie takich samych globusów i podpisów, pisanie liter g, G po śladzie.- ołówek
Praca z kartą pracy 33a – kolorowanie skrzydeł bocianów w zależności od kierunku lotu ptaków, przeliczanie bocianów.
Temat: Zdrowie na wiosnę. – 01.04.2020
1. Zabawy ruchowe z wykorzystaniem metody Weroniki Sherborne.
1. Powitanie częściami ciała: – dzieci witają się z rodzicami lub rodzeństwem, brzuszkami, plecami, pośladkami, biodrami, barkami, łokciami, kolanami.
2. „Przepychanka” – dzieci siedzą tyłem do siebie i opierają się plecami o siebie. Na sygnał odpychają się nogami i próbują przepchnąć kogoś ze swojej z pary.
3. „Paczka” – dziecko siedzi skulone na podłodze, rękami obejmuje kolana. Rodzic usiłuje „rozwiązać paczkę” – ciągnie za ręce, nogi.
2. Praca z kartą pracy 33b – nazwanie części ciała, zapisywanie pierwszej głoski, czytanie tekstu z poznanych liter, rysowanie ilustracji do tekstu. • ołówek, kredki
Praca z kartą pracy 39a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter g, G, pisanie wyrazów po śladzie
Temat: Wiosna w sztuce.- 02.04.2020
- Proszę przeczytać wiersz
Kaczeńce
Janina Halagarda
Usiadły kaczeńce kępami i patrzą złotymi oczkami: na żabki zielone, skaczące, motylki fruwające. Przysiadły motyle – na chwile, rosę z kwiatków strząsały, i znów się wzbiły do nieba i poleciały… | A szary pajączek widział, co robi motyl i żabka. Chociaż cichutko siedział pod małym listkiem kwiatka. Namaluj wiosnę farbami: kaczeńce, żabki, motyla, biedronkę i pająka: Spójrz! Jaka piękna łąka! |
Po przeczytaniu wiersza dziecko opisuje obraz kaczeńcy.
- Praca z kartą pracy 34a – przeliczanie elementów na ilustracji, wpisywanie właściwych liczb. – ołówek
Praca z kartą pracy34b – wskazywanie obrazków zapamiętanych z poprzedniej strony, wpisywanie liczb, rysowanie wzoru po śladzie. ołówek
Temat: Żegnamy marzannę. – 03.04.2020
1.„Pożegnanie zimy” – rozmowa kierowana. Rodzic rozmawia z dzieckiem o pożegnaniu zimy i powitaniu wiosny. Wspólnie omawiają zwiastuny wiosny: topnienie śniegu, pojawienie się listków na drzewach, powrót ptaków z ciepłych krajów. Rodzic pyta dziecko, czy zna sposób na pożegnanie zimy i przywitanie wiosny. Rodzic opowiada o starym ludowym zwyczaju – topieniu marzanny: „Od dawna w różnych regionach Polski znane są obrzędy związane z topieniem marzanny. Marzanna to kukła wykonana najczęściej ze słomy, ubrana w biały strój. Była symbolem zła, choroby i srogiej zimy, przez którą cała przyroda zasnęła pod grubą warstwą śniegu. Ludzie czekając na nadejście wiosny i chcąc zniszczyć wszelkie zło, palili lub wrzucali marzannę do wody. Uważano, że utopienie marzanny spowoduje nadejście wiosny. Marzannę wynoszono ze wsi całą gromadą. Robiono to po zabawie albo w jej trakcie. Niesiono ją, trzymając wysoko a następnie topiono. Wierzono, że oddanie marzanny władcom wód spowoduje urodzaj na polach”
Rodzic pokazuje dzieciom zdjęcia marzanny.
Proszę przeczytać wiersz.
Marzanna
Jadwiga Jałowiec
Weźmiemy snopek słomy i barwną chusteczkę,
ustroimy kukłę pannę marzaneczkę.
Poniesiemy ją wysoko nad łąką,
nie zaszkodzisz marzaneczko skowronkom.
Poniesiemy ją daleko przez pole,
aby w zbożu nie rządziły kąkole.
Poniesiemy ją ze śpiewem ku wodzie,
taki zwyczaj kiedy zima odchodzi.
- Praca z kartą pracy39b – kącik grafomotoryczny. Kolorowanie pól zgodnie z kodem., kredki .
Pozdrawiam, życzę dzieciom i Państwu miłej zabawy. M. Materek